KWESTIA LGBT+ A SOCJALIZM

Pablo Pedrosa, czerwiec 2018 r.

Reakcyjny rząd Prawa i Sprawiedliwości w Polsce, po uchodźcach i Żydach, rozpętał teraz kolejną obrzydliwą nagonkę, tym razem przeciw mniejszościom seksualnym- chcąc ją wykorzystać w nadchodzącej kampanii wyborczej przeciw PO (tej konserwatywnej chadeckiej partii przypisując „lewactwo” i chęć zniszczenia tradycyjnej polskiej rodziny z powodu podpisania Karty LGBT przez PO-wskiego prezydenta Warszawy Trzaskowskiego i wypowiedzi jego zastępcy Rabieja o adopcji dla par homoseksualnych, za którą został zresztą natychmiast przywołany do porządku przez Schetynę i resztę) i partii Wiosna będącego zadeklarowanym gejem Roberta Biedronia, a także by odparować nowe doniesienia o pedofilii w Kościele Katolickim (jak np. dokument „Tylko nie mów nikomu” Sekielskiego). Nagonkę „podchwyciła” także prawica faszystowska. Pierwszy w historii Marsz Równości w Białymstoku 20 lipca był świadkiem dantejskich scen z udziałem nacjonalistycznych pseudokibiców, lecz odbył się wbrew pogromowej atmosferze (w międzyczasie prorządowa, finansowana z budżetu państwa gadzinówka „Gazeta Polska” do najnowszego numeru dołączyła naklejki z napisem „Strefa wolna od LGBT”, których głównym targetem byli niewątpliwie przedsiębiorcy).  Białostoccy bojówkarze spotkali się z pochwałą ze strony kleru.

W maju tego roku w Warszawie popełniła samobójstwo Milo Mazurkiewicz, transpłciowa 16-latka, skacząc z mostu. Gdy działacze upamiętnili ją wieszając tęczową flagę na tymże moście, zostali oni zaatakowani przez faszystów. Milo zabiła się m.in. z powodu skomplikowanej i poniżającej polskiej procedury zmiany płci. Jednym z pierwszych działań prezydenta Andrzeja Dudy po objęciu urzędu w 2015 r. było zawetowanie projektu ustawy o uzgodnieniu płci, która miała to zmienić.

Nie bez powodu te same władze, które szczują na mniejszości seksualne, cechują się także fanatycznym antykomunizmem. Celem znacznej części klasy rządzącej jest skłócenie klasy robotniczej, wśród której również znajdują się osoby LGBT, by móc w spokoju kontynuować tuczenie się na Pracowniczych Planach Kapitałowych, ulgach podatkowych itd. Z drugiej strony, tylko proletariat ma społeczną siłę, by skutecznie bronić wszystkich uciskanych, i tylko on ma historyczny interes w zniesieniu własności prywatnej, która jest podstawą instytucji rodziny, z której bierze się ucisk zarówno kobiet, młodzieży jak i mniejszości seksualnych.

W przeciwieństwie do tego, co głosi znaczna część klasy rządzącej i reakcjonistów w ogólności, wstręt do zachowań homoseksualnych nie jest naturalnym instynktem ludzkim, który w procesie rozwoju społecznego uczynił miejsce dla mniejszości seksualnych „mającymi wolność do miłości ”. Innym mitem przypisywanym ludzkiej seksualności jest to, że rodowe kojarzenie miało tylko funkcję reprodukcyjną i że nasz gatunek ewoluował tak, że wiązał się z więzami miłości między męską i żeńską parą.

Seksualność u innych gatunków

Akty homoseksualne są odnotowane u co najmniej 500 gatunków, od robaków jelitowych po duże ssaki, ryby, płazy i mnóstwo ptaków. Dlatego seks wyłącznie reprodukcyjny nie jest rzeczywistością nawet wśród dzikich zwierząt. Co wyjaśnia tego rodzaju zachowanie wśród nich? Naukowcy pewnego szeregu ideologicznych odcieni próbowali wykazać, w jaki sposób homoseksualizm zwierząt można uzasadnić brakiem partnerów płci przeciwnej, strategią przetrwania, sposobem wykazywania siły podczas męskiej rywalizacji lub problemami hormonalnymi. Kilka gatunków zwierząt szuka w akcie seksualnym także formy przyjemności, a dla części z nich ich atrakcyjność jest skierowana na partnerów tej samej płci.

Pokazuje to, dlaczego około 8% owiec odmawia szukania partnerów, nawet w czasach płodnych, woląc kojarzyć się z innymi samcami, podczas gdy makaki japońskie wykazują agresywne zachowanie, gdy mężczyzna zbliża się podczas ich stosunku. Wśród bonobo 60% stosunków występuje między kobietami w tej samej społeczności.

Nie jesteśmy tutaj, aby usprawiedliwiać praktykę homoseksualną, wykorzystując zwierzęta jako przykład; W ciągu setek tysięcy lat ewolucji oddystansowaliśmy się od nawyków, takich jak kanibalizm i kazirodztwo, które są naturalne w świecie zwierząt. Chcemy wykazać, że w przeciwieństwie do homofobii, pragnienie partnerów tej samej płci jest naturalne, a to, co uzasadnia potępienie ludzi do tej praktyki, to sposób, w jaki nasze społeczeństwa się rozwinęły, to znaczy, jak materialne środki doprowadziły do że nasze interakcje seksualne powinny być nastawione wyłącznie na seks między istotami przeciwnych płci.

Mówienie o homoseksualności u prymitywnego człowieka byłoby tym samym, co zajęcie się homofobią w królestwie zwierząt. Po pierwsze, ta terminologia jest niezwykle niedawna, a obawa o to, jak naturalne jest to zachowanie, wynika z omówienia granic między tym, co powinno być akceptowane, a nie przez „nowoczesne” społeczeństwa.

Ludzka homoseksualność w czasie

Obraz Niankhkhnuma i Khnumhotepa, dwóch królewskich sług w akcie pocałunkowym, jest pierwszym zapisem opisanego aktu homoseksualnego. Homoseksualność jest również obecna wśród bogów, jak w legendzie Horusa i Seta.

Plemiona indiańskie desygnowały członków jako „dwie dusze” dla reprezentowania mężczyzn i kobiet, którzy ubierali się i przyjmowali zachowania powszechne dla płci przeciwnej. W tych plemionach rodzice często wychowywali swoje dzieci w „neutralny” sposób. W ten sposób dzieci demonstrowały, do jakiej płci identyfikowały się bardziej, gdy dorastały. Byliby dziś naszymi osobami transpłciowymi. [2]

W starożytnej Grecji „paideia” była tradycją, w której dorosły mężczyzna pełnił rolę opiekuna młodzieńca. Oboje powiązani miłością, erastes (kochanek) był odpowiedzialny za wychowanie młodego człowieka do życia obywatelskiego, podczas gdy eromeno (ukochany) odgrywał rolę uległą, i był został penetrowany przez jego zwierzchnika, który koniecznie musiał być wolnym człowiekiem. Ten związek trwał do momentu, gdy eromene stał się pełnoprawnym obywatelem polis. Odtąd mógł podjąć się innej roli, aż założył rodzinę. Praktyka homoseksualna poza tym związkiem nie była dobrze postrzegana, zwłaszcza jeśli dotyczyła niewolnika, lub gdy dorosły mężczyzna przyjął bierną rolę, związaną z pozycją kobiety, kogoś „gorszego”. W Sparcie, w kolonii Teb, oddział 150 par żołnierzy żyjących w stosunkach homoseksualnych był znany z posiadania jednej z najpotężniejszych armii starożytności (według historyków, uznanie dla obrony życia i wykazania męskości w bitwie to wyjaśnienie takiego oddania w wojnie). Na długo przedtem, w Papui Nowej Gwinei, na Wyspach Fuji i Wyspach Salomona, akt seksualny między mężczyznami był ważnym rytuałem przejścia.

Już w Rzymie grecki wpływ edukacji poprzez sodomię między mężczyznami zostaje zastąpiony reprezentacją władzy, w której  pan penetruje swojego młodego niewolnika, demonstrując swoją dominującą rolę w tym społeczeństwie. Z większą otwartością na warianty seksualne Rzymianie cieszą się pewną swobodą w swoich związkach, a Neron jest pierwszym cesarzem, który poślubił innego mężczyznę.

W Chinach kobiety które we wzajemnych stosunkach przyjmowały aspekty kultury par heteroseksualnych były znane jako dui shi. Na Lesbos, greckiej wyspie, która zrodziła słowo lesbijka, poeta Safona była znana z opisywania swojej platonicznej miłości do innych kobiet. Sztuka homoerotyczna występuje w obfitości w wielu cywilizacjach.

Pomimo tych wieków względnej tolerancji ze strony różnych społeczeństw, wraz z nadejściem chrześcijaństwa, cesarz Justynian (527–65) karze teraz homoseksualizm śmiercią. Dla Kościoła katolickiego sodomia, w odniesieniu do  aktu seksualnego nie mającego na celu rozrodu, jest „największym z grzechów”. Dla nowego cesarza Rzymu powinien on zostać ukarany za grzechy swoich przywódców i obywateli.

Ten sam sposób myślenia trwał i rozprzestrzenił się w średniowieczu. Sponsorowane przez Kościół krucjaty nie oszczędzały homoseksualistów, którzy byli tchórzliwie mordowani w imię ich boga. Wraz z dominacją i kolonizacją innych narodów, homofobia Kościoła katolickiego prześladowała mężczyzn i kobiety, którzy żyli we względnej wolności w swoich rodzinnych społecznościach. [3]

Kościół, państwo i kapitalizm

Najbardziej zróżnicowane społeczeństwa podchodziły inaczej do płci: jako rytuału, celebracji, związku między parami, podobnie ta sama płeć była postrzegana na różne sposoby, czczona, nękana, jako obrzęd przejścia lub po prostu inny sposób ustosunkowywania się.

Od chwili, gdy „człowiek” udomowia zwierzęta i jest w stanie uprawiać żywność, zmienia się jego stosunek z przyrodą, a wraz z nim jego interakcja społeczna. Miasta szybko się rozwijają, a prymitywne społeczności prowadzone przez kobiety ulegają fragmentacji. W krótkim czasie powstaje handel i zawody, mężczyzna staje się właścicielem ziemi (i swoich  żon i dzieci), tym samym zaprzestając produkcji we wspólnocie dla utrzymania i sprzedaży nadwyżki. Wychowanie ich potomków nie jest już dzielone, więc mężczyzna staje się rodziną razem z kobietą, z którą ma dzieci, są to prawowici spadkobiercy jego własności. To jest podstawa ideału monogamicznej i nuklearnej rodziny skupionej na parze, która ma rodzić dzieci.

Konkurencja między odrębnymi społecznościami powoduje powstanie pojęcia narodowości, w związku z czym powstaje walka z „obcymi” i potrzeba panowania nad drugą, poprzez niewolnictwo lub kolonizację, stąd znaczenie posiadania potomków nie tylko do dziedziczenia dóbr, ale dla kontynuacji własnej kultury i etnosu. Społeczeństwa te dają początek różnym sposobom patrzenia na świat, wyjaśniając to, czego nie znają, oraz zasiewając tradycje i wartości, stąd pochodzą różne religie.

Od tamtej pory istoty ludzkie rozwinęły się kulturowo i technologicznie w zawrotny sposób, co nie przeszkodziło im dalej istnieć w ich rodzinnym składzie. Od pojawienia się rolnictwa po rewolucję przemysłową i nadejście kapitalizmu, wzrastała homogenizacja stosunków społecznych, a organizacja, którą uznano za najbardziej interesującą dla rozwoju systemu, stała się jedyną możliwą. Klasykiem, w którym ta dyskusja jest rozwijana, jest Pochodzenie rodziny, własności prywatnej i państwa Engelsa (1884).

Reguły europejskie, kolonizacja i chrystianizacja odgrywają zasadniczą rolę w zwalczaniu praktyk uważanych za grzeszne. Kościół stał się karą i schronieniem dla mężczyzn o tendencjach homoseksualnych. Rezygnacja z seksu była alternatywą dla wielu, którzy wyznawali chrześcijaństwo i nadal są dzisiaj. Dla Kościoła i państwa (przesiąkniętego nim) związki jednopłciowe w ogóle nie były produktywne. Niezdolny do generowania prawowitych spadkobierców, a także nowych wiernych płatników dziesięciny, seks dla tych osób jest czysto rekreacyjny, co samo w sobie uznano za aberrację. Aby opanować najróżniejsze aspekty życia, zwłaszcza ten intymny aspekt, zademonstrowano, jak poważna i potężna była ta instytucja. Wśród służących i wyzyskiwanych, opanowanie ich intymności i szerzenie irracjonalnej nienawiści wobec wariantów seksualnych miało na celu przede wszystkim wzmocnienie nakazów Kościoła i podzielenie uciskanych.

Przegląd kwestii LGBT w XX wieku

Nauka, podobnie jak kultura, podlega wpływowi dominującego systemu, więc seksualność i przypadki osób, które nie utożsamiały się z ich płcią, były tylko tabu i nie miały żadnego wyjaśnienia. Pierwszym uczonym, który poruszył ten temat, jest Magnus Hirschfeld (1868-1935), znany niemiecki seksuolog. Magnus był założycielem „Naukowego Komitetu Humanitarnego”, organizacji, która miała na celu zmianę poglądów na homoseksualistów i osoby transpłciowe poprzez naukę. Oprócz badania ludzkiej seksualności, organizacja była odpowiedzialna za promowanie pierwszego aktu politycznego dotyczącego praw LGBT. Jego komisja walczyła o uchylenie § 175 niemieckiego kodeksu karnego, który penalizował seks między mężczyznami. Magnus może liczyć jedynie na poparcie mniejszości niemieckiej partii socjaldemokratycznej, zwłaszcza Augusta Bebela, który potępił prawo przed parlamentem.

Socjaliści byli również odpowiedzialni za solidaryzowanie się z i potępienie aresztowania poety Oscara Wilde’a za „nieprzyzwoitość”. Pomimo troski o humanitarność jego przemówienie ograniczało się do badań naukowych i moralnego potępienia dyskryminacji. Eduard Bernstein napisał: „ Nasza cała egzystencja kulturowa, nasz sposób życia od rana do nocy, jest ciągłym atakiem na naturę, wbrew naturalnym warunkom naszego istnienia. Gdyby to było naturalne, najgorsze ekscesy seksualne byłyby równie niepożądane, jak na przykład pisanie listu – ponieważ sposób ustanowienia ludzkiej integracji poprzez słowo pisane jest tak samo obcy naturze, jak nie mógłby być żadna z istniejących form zaspokojenia potrzeb seksualnych” [4]

Postrzegane jako choroba lub zaburzenie, opracowano szereg metod leczenia i „leczenia” homo i transseksualistów. Tak więc zastosowano terapię hormonalną, awersję, hipnozę, wstrząs elektryczny, gwałt korekcyjny, zanurzenie, karę fizyczną, kastrację i lobotomię. Homoseksualność, zwana „homoseksualizmem”, była uważana za patologię do 1991 r. Przez Światową Organizację Zdrowia, kiedy opublikowała Międzynarodowy Rejestr Chorób (ICD-10), usuwając ten termin. Pionierami byli Amerykanie, gdy w 1973 r. ich rada psychiatrii przestał uważać ją za zaburzenie. Dwa lata później za nimi poszła rada psychologii.

W Brazylii w 1985 r. Federalna Rada Medycyny powtarza decyzję Amerykanów, aw 1999 r. Nasza rada psychiatrii wyznacza standardy opieki w tych przypadkach, całkowicie odrzucając wszelkie próby „wyleczenia” homoseksualności[5] . To samo nie powtórzyło się z transpłciowością. Dzisiaj, nawet po opublikowaniu nowego katalogu chorób, mężczyźni i kobiety, którzy nie identyfikują się z płcią biologiczną, nadal są traktowani jako chorzy [6] .

Wraz z rewolucją bolszewicką z 1917 r. zniesiony zostaje stary carski kodeks karny, który karze sodomię. Dzięki temu Związek Radziecki staje się pierwszym państwem, które przestało ingerować w intymne aspekty życia swoich obywateli. I nie ogranicza się do tego, nowe obowiązujące ustawodawstwo pozwala na łatwy rozwód, znosząc w ten sposób posiadanie żony przez męża. Sowieci byli również w czołówce badań nad seksualnością i różnorodnością płci, biolog Nikołaj Kołcow i jego zespół pracowali nad opracowaniem pierwszej operacji zmiany płci w latach 20. Dla niego nie było „płci pośredniej”, lecz wiele. Ponadto, Gieorgij Cziczerin, homoseksualista, został uwięziony w Anglii, gdy domagał się wolności w zamian za upoważnienie przez Anglików do opuszczenia kraju. Po powrocie do ZSRR zastąpił Trockiego na stanowisku Komisarza Ludowego do Spraw Zagranicznych. [8]

Jednak wraz ze wzrostem Stalina do zdobycia władzy w pierwszym państwie robotniczym, podejmowana jest reakcja na osiągnięte postępy społeczne. Radziecki termidor promuje polowanie na osiągnięte prawa obywatelskie. Związek Radziecki do tej pory mógł być uważany za bardziej demokratyczny niż jakakolwiek demokracja burżuazyjna, ale dla biurokracji taka wolność byłaby bardzo kosztowna. To przywraca kodeks karny sodomii i praktyki, które niegdyś były wbrew nauczaniu Kościoła, są teraz traktowane jako burżuazyjne odstępstwa. Małżeństwo i rodzina ponownie odgrywają fundamentalną rolę, więc „nowy człowiek radziecki” powtarza starą chłopską organizację społeczną w lodowatym kraju carów, aborcja jest ponownie ograniczona, a rozwód utrudniony. Sukces gospodarki planowej jest wykorzystywany do uzasadnienia wstecznych kroków podjętych przez reżim. [9] Przykład stalinizmu powtórzył się w innych zdeformowanych państwach robotniczych, takich jak Chiny, Kuba, Korea Północna i Wietnam, gdzie państwo zaczęło intensywniej dążyć lub utrzymywać ustawodawstwo, które ścigało LGBT.

Walcz o LGBT, walcz o socjalizm!

Jako warstwa uciskana LGBT muszą być na linii frontu rewolucji społecznej, zwłaszcza ci z klasy robotniczej. Szacuje się, że co najmniej 10% ludności świata należy do osób o różnorodnej seksualności i płci. Obecnie wielu gejów i lesbijek identyfikuje się z młodą i pozbawioną perspektyw populacją, bezrobotnych lub podlegających poniżającym zawodom i reżimom zawodowym, w przeciwieństwie do mediów, które gloryfikują idealny typ LGBT + (istniejący tylko w bardziej zamożnych sektorach). Liberalna burżuazja stopniowo rozpoznała ten sektor populacji i ujrzała ogromnego potencjalnego konsumenta, a tym samym stworzyła profil LGBT + lubiany przez społeczeństwo: udani, kulturalni mężczyźni z przesadną próżnością, gotowi mieć stabilny i monogamiczny związek, bez konfrontacji z ich płcią biologiczną, zarówno reagujący na silny apel konsumenta, jak i powinien dążyć do posiadania dzieci.

„Różowi kapitaliści”u żywają retoryki merytokratycznej, aby zademonstrować, jak swobodnie i cudownie jest żyć w kapitalizmie. Firmy umieszczają pary homoseksualne w swoich reklamach i twierdzą, że wspierają sprawę mniejszości seksualnych, dopóki świętują swoją wolność poprzez konsumowanie ich produktów. Ta sama logika została użyta do zademonstrowania „upodmiotowienia” kobiet i czarnych a tym samym zaprzeczenia, że ​​seksizm i rasizm utrwalony przez obecny system są strukturalne i wymagają końca kapitalizmu, aby skutecznie wygasły.

Homofobia jest odpowiedzialna za promowanie udręki, stresu i cierpienia nawet w dzieciństwie, a objawy te utrzymują się przez całe dorosłe życie. Badania szacują, że młodzi ludzie LGBT + są 2 do 10 razy bardziej narażeni na samobójstwo, są dwukrotnie bardziej narażeni na głęboką depresję, cierpią bardziej na choroby serca a geje częściej giną z powodu samobójstwa niż AIDS. Presja spowodowana negatywnym postrzeganiem seksualności i podmiotu może nawet prowadzić do deregulacji produkcji kortyzolu (hormonu bezpośrednio zaangażowanego w reakcję na stres). [10]

Sposób, w jaki postrzegają siebie lub chcą być postrzegani, prowadzi LGBT do zmiany zachowań społecznych i seksualnych. Od samokontroli, jak się ubrać lub do czego się udać, uciekanie się do tytoniu, alkoholu i narkotyków syntetycznych, nawet wśród tych, którzy dobrze radzą sobie z ich seksualnością, jest stałe. Coraz więcej niepokoju budzą mężczyźni, którzy poprzez samowykluczenie i dyskomfort podczas interakcji społecznych zaczynają szukać przyjemności ryzykując spotkania w chemsexie, imprezach połączone z aplikacjami, w których obcy mają seks bez zabezpieczenia i zawsze na narkotykach. [11]

Według sondażu opublikowanego przez Grupo Gay w Bahia, w samym tylko 2017 roku w Brazylii zamordowano 445 osób LGBT, co uczyniło ją światowym liderem zgonów związanych z homofobią. W tej ankiecie odnotowano jedynie przestępstwa zgłoszone przez prasę i które dotarły do policji, rzeczywista liczba musi być jeszcze wyższa. Zwykle przestępstwa te popełniane są bez najmniejszej szansy na obronę ze strony ofiar: bicia, kamienowania, strzelania, dźgania, uduszenia itp. . 56% z nich zginęło na drogach publicznych, kolejne 37% we własnych miejscach zamieszkania Wbrew twierdzeniom rawocy, tylko 4% morderstw jest spowodowanych przez współmałżonka lub byłą ofiarę. Około 25% spraw zostało rozwiązanych, a 10% sprawców  ukaranych. Z pięciu zabitych na świecie osób LGBT, jedna to Brazylijka/Brazylijczyk, jeden co 18 godzin. [12]

Sytuacja osób transseksualnych jest jeszcze gorsza. Według Krajowego Stowarzyszenia Transwestytów i Transseksualistów (Antra), 95% kobiet trans ucieka się do prostytucji z powodu trudności z uzyskaniem pracy. Pracownicy seksualni stanowią 50,6% ofiar homofobii, mimo że stanowią mniejszość we wszechświecie gejowskim. Aby pracować, używają hormonów bez opieki lekarskiej i wprowadzają do ciała przemysłowy silikon, który w wielu przypadkach jest śmiertelny. Oprócz obaw związanych z przemocą istnieje ryzyko choroby: AIDS, syfilis, gruźlica i zapalenie wątroby są stałym problemem. Średnia długość życia transseksualisty w Brazylii wynosi 35 lat. To, co sprawia, że ​​transwestyci i transseksualiści odwołują się do prostytucji, to ubóstwo, brak zatrudnienia i trudny dostęp do edukacji: porzucanie szkoły wśród tej warstwy wynosi około 82%. [13]

W przeciwieństwie do tych, którzy atakują śmiesznego stracha na wróble „ideologii gender”, jesteśmy za edukacją seksualną w szkołach, musi ona zajmować się zdrowiem i akceptacją różnorodności. Wiemy, że środowisko szkolne jest potencjalnie dyskryminujące, co jest źródłem traumy wśród młodzieży LGBT.

W domu wielu cierpi z powodu uprzedzeń, dlatego domagamy się ustanowienia schronisk dla tych młodych ludzi odrzuconych przez ich rodziny.

Jesteśmy przeciwni jakimkolwiek ograniczeniom / różnicom w stosunku do adopcji lub cywilnego uznania swojego związku. Bronimy polityki zdrowotnej skierowanej do tej populacji. Specjalistyczna opieka psychologiczna dla wszystkich, którzy czują się niekomfortowo ze swoją kondycją seksualną.

Nazwa społeczna w dokumentach, terapia hormonalna, zmiana płci i procedury estetyczne dla transseksualistów, aby dopasować ich ciała do tożsamości płciowej. Wraz z tym bronimy prawa do uczestniczenia w tych samych przestrzeniach publicznych otwartych dla ich płci. Przeciwstawiliśmy się pozycji niektórych feministek, które uważają, że penis kobiety trans czyni ją potencjalnym napastnikiem. Przeciwnie, widzimy je jako kobiety trans, które oprócz bycia prześladowanymi przez seksizm są ofiarami transfobii, co sprawia, że ​​prosty fakt korzystania z łazienki jest problemem.

Odrzucamy ograniczenie lub stosowanie specjalnych warunków, aby LGBT mogły oddawać krew: krew odrzucona przez centra krwi jest tą samąm, która płynie po chodnikach i alejach w całej Brazylii! Kryteria przyjmowania lub nie dawania powinny być takie same jak dla heteroseksualistów.

Walczymy z homotransfobią, jesteśmy za kryminalizacją tych czynów, ale nie pokładamy zaufania w państwie odpowiedzialnym za prześladowanie i pomijanie cierpienia ludności LGBT. Jednocześnie bronimy organizacji homoseksualistów poprzez ich samoobronę. [14]

Związki zawodowe odgrywają kluczową rolę w organizowaniu LGBT, ponieważ wiemy, że są nadmiernie wyeksploatowaną i uciskaną warstwą ludności, podlegającą skrajnie niepewnym warunkom pracy, ciągłemu nękaniu i ryzyku nieotrzymania innej pracy. Muszą także zmobilizować bezrobotnych młodych LGBT do obrony swoich praw i zapewnienia pracy.

Walczyliśmy z propozycjami mającymi na celu zalegalizowanie i zinstytucjonalizowanie wyzysku prostytucji (takich jak ustawa PSOL Jeana Willysa „Gabriela Leite”), ale jesteśmy przeciwko kryminalizacji prostytutek i ich prześladowaniu przez policję; dążymy do lepszych warunków życia dla LGBT.

Żadnych złudzeń co do firm które wykorzystują potrzebę LGBT do akceptacji, aby się wzbogacić, takich jak kraje i miasta, które tworzą dyskurs pro-LGBT, aby przyciągnąć turystów lub zaatakować inne narody i zagranicznych imigrantów (takich jak Izrael). Jesteśmy przede wszystkim internacjonalistami i proletariuszami, nie popieramy rządu ani narodu w zależności od tego, ile ma gejowskich barów.

Walczymy o pamięć LGBT prześladowanych przez Kościół na całym świecie, katów marksizmu w zdegenerowanych państwach robotniczych , nazistów w Niemczech i brazylijską dyktaturą wojskową.

Czcimy przykład LGBT, którzy zbuntowali się w Stonewall przeciwko homofobii i wymuszeniom policyjnym, podnosząc flagę ruchu gejowskiego na całym świecie i dając początek LGBT Pride and Fight Day .

Pochwalamy takie postacie, jak Mark Ashton, członek Brytyjskiej Partii Komunistycznej, który kierował Lesbians & Gays Support The Miners w solidarności ze strajkującymi górnikami w czasach Thatcher.

Wreszcie, bronimy socjalizmu jako sposobu na wyzwolenie LGBT poprzez wyeliminowanie kapitalistycznych sprzeczności i struktur.

Referencje

[1] Tajemnica homoseksualizmu u zwierząt
http://www.bbc.com/english/noticias/2015/02/150211_vert_earth_animais_homosexual__ml
Atrakcja między równymi https://super.abril.com.br/ciencia/atracao-entre-iguais/
Zachowanie Bonobos potwierdza homoseksualizm jest normalny wśród zwierząt https://hypescience.com/bonobos-behavior-prove-that-homosexuality-e-normal-between-animals/

[2] Amerykańscy Indianie rozpoznali już 5 rodzajów gatunków seksualnych przed kolonizacją : https://www.vix.com/pt/bbr/ciencia/5811/indios-americanos-ja-reconheciam-5-tipos-de-generos-sexuais-antes-da-colonizacao

[3] Kiedy nikt nie był gejem https://aventurasnahistoria.uol.com.br/noticias/reportagem/quando-ninguem-era-gay.phtml
Homoafektywne stosunki między Indianami były powszechne przed kolonizacją
https://oglobo.globo.com/sociedade/homoafetivas-entre-indios-eram-common-antes-antes-da-colonizacao-21541630
Medieval Torture: Pear of Anguish
https://historiablog.org/2014/04/12/tortura-med Medieval-pera-da-angustia /

[4] Cited in Socialism and the Homosexual Question : http://nucleopaoerosas.blogspot.com.br/2010/06/o-socialismo-e-questao-homossexual.html

[5] Patrz Dlaczego rozważanie homoseksualizmu jest błędem: https://veja.abril.com.br/saude/why-consider-a-homosexuality-a-disturbio-e-errado/

[6] Patrz Światowa Organizacja Zdrowia nadal klasyfikuje transseksualistów jako patologię : https://esquerdaonline.com.br/2018/05/03/organisation-the-world-of-health-continues-classifying-transgenerity-with-patology/

[7] Prawa LGBT: zapomniany aspekt rewolucji radzieckiej 100 lat temu: https://www.lsr-cit.org/2017/06/26/100-anos-atras-a-revolucao-sovietica- zapomniałem- prawa-lgbt /

[8] Georgi Chicherin: Homoseksualista, były arystokrata i bolszewik : https://blog.esquerdaonline.com/?p=6518

[9] Kobiety i ZSRR: osiągnięcia historyczne, ograniczenia i niepowodzenia : http://blogjunho.com.br/as-mulheres-ea-urss-conquistas-historicas-limites-e-retrocessos/

[10] Patrz Zapobieganie samobójstwom wśród mężczyzn gejów i biseksualistów: nowe badania i perspektywy ( https://www.academia.edu/28181008/Preventing_Suicide_Among_Gay_and_Bisexual_Men_New_Research_and_Perspectives ) oraz samobójstwo i HIV śmiertelność i opublikowane badania ( https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/09581596.2014.946887 ).

[11] Co to jest chemsex? Imprezy seksualne dla mężczyzn homoseksualnych i biseksualnych, w których narkotyki są wstrzykiwane lub wciągane nosem : https://www.pinknews.co.uk/2018/04/16/what-is-chemsex-the-sex-parties-for-gay-and-bisexual-men-where-drugs-are-injected-or-snorted/

[12] Według raportu : zabójstwa osób LGBT wrosły o  30% w latach 2016–2017 : https://oglobo.globo.com/society/lgbt-kill-growth-30-between2016-2017-second-report-22295785 # ixzz5FniiUWDw

[13] Patrz: Transseksualiści są wykluczeni z rynku pracy ( http://especiais.correiobraziliense.com.br/transsex-sao-excluidos-do-working-market ), średnia długość życia transseksualistów wynosi 35, połowa średniej krajowej ( https://www12.senado.leg.br/noticias/especiais/especial-cidadania/expectativa-de-vida-de-transexuais-e-de-35-anos-metade-da-media-nacional ) a dyskryminacja kradnie transseksualistom prawo do nauki ( http://especiais.correiobraziliense.com.br/violencia-e-discriminacao-rou-am-transsexuals-the-right-to-study ).

[14] Zobacz nasze spory z PSTU na temat zaufania do policji: https://rr4i.milharal.org/2011/09/05/polemica-com-o-pstu-no-combate-a-homophobia/